《暹罗之恋》经典语录
แล้วที่ผ่านมามิวเป็นไงบ้าง
我搬走后 你过得怎样?
ก็ดี เล่นดนตรีหนุกดี
还可以 玩音乐很有趣
แล้วอยู่คนเดียวไม่เหงาบ้างเหรอ
一个人 不孤单吗?
เหงาจนน่ากลัว
孤单得可怕
แล้วมันเป็นไง เหงาจนน่ากลัว
孤单得可怕 是什么感觉?
ก็อย่างตอนเด็กๆ ความเหงาคือไม่มีเพื่อนใช่ปเะ
小时候 孤单就是没有朋友 对吧
แต่พอโตขึ้นน่ะ
长大了
ความเหงามันเหี้ยกว่านั้นมาก
孤单不只是没有朋友…要更严重
แล้วมันเหี้ยใส่มิวยังไงล่ะ
有多严重?
ไม่รู้จะบอกยังไงดี
我也不知道该怎么说
แต่มันเริ่มตอนประมาณซัมเมอร์
应该是从…那个夏天开始
ตอนเรากำลังจะขึ้น ม.2
我们要上初中二年级
ป๊าพาอาม่าไปไหนก็ไม่รู้ ตั้งสามสี่วัน
爸爸把阿嬷带走 消失了三四天
แล้วพอวันที่แกกลับมานะ ไง เพื่อน
她回来的时候… 怎么了?好朋友
ได้ข่าวว่าอาม่าไม่อยู่ เพื่อนเกเรเหรอ
听说阿嬷不在的时候 好朋友淘气不听话
มันไม่ง่ายเลยนะ
真的.很难
เพราะยิ่งผ่านไปนานๆน่ะ
时间过得的越久
เราก็ยิ่งคิดถึงอามา
我就越想阿嬷
เราก็เลยตั้งคำถามขึ้นว่า
我于是问我自己
ถ้าเรารักใครมากๆ
如果我们很爱很爱一个人
เราจะทนได้เหรอ
我们能受得了吗?
ถ้าวันนึง เราต้องเสียเค้าไป
如果有一天…我们要失去他
แล้วไอ้ การจากลา มันก็เป็นส่วนนึงของชีวิต
离别…也许是生命的一部分
โต้งก็รู้ดี
你也经历过
มันจะเป็นไปได้เหรอโต้ง
Tong 你说可能吗?
ที่เราจะรักใคร โดยไม่กลัวการสูญเสีย
爱一个人 却不担心会失去他
แต่อีกใจนึงก็คิดว่า
另一个声音又问我
แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอ ที่เราจะอยู่ได้โดยไม่รักใครเลย
不爱谁 一个人生活下去 可能吗?
นี่แหละ คือความเหงา
这…就是孤单
เราอยู่กับมันมาห้าปี
我孤单了五年
ทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันทำร้ายเรายังไง
我怎么会不知道孤单有多可怕
แล้วชีวิตที่เหลือของเราล่ะ
我还剩下的人生呢?
【《暹罗之恋》经典语录】相关文章：